The Affective Architecture of Ecological Repair
Why does rational, scientific knowledge fail to halt the ecological crisis? This research posits that the barrier is not cognitive, but a deep-seated **affective and structural** failure—the **Primal Fracture ($\Psi$)**—resulting from humanity’s cultural estrangement from the cycles of decay.
The core psychological condition: existential shame of being flesh, stemming from the dual realization that we produce waste and will ultimately *become* waste. Decarnis (⧭) demands a cultural system of denial.
The cultural architecture (linguistic, spatial, ritual) designed to conceal decay and enforce the separation between human life and natural cycles. Examples include the Lexical Gap (🔇) (confusing sterile *Dust* with fertile *Soil*) and modern sealing burial rites.
Healing the fracture requires an Affective Epistemology. We introduce Refined Knowing ($\mathbf{\text{\textcurrency}\wr\text{\texttimes}}$)—a structured ritual methodology that synthesizes three modes of truth:
This methodology is tested through the participatory bioart installation *The Worms Altar: Make Amends*—a Counter-Labyrinth (⚭〄⤻) where participants deposit written shame into a visible, multispecies vermicompost system, ultimately consuming food grown from the regenerative soil. This act provides the lived truth of belonging, making affective conversion prerequisite to behavioral change.
Γιατί η ορθολογική, επιστημονική γνώση αποτυγχάνει να σταματήσει την οικολογική κρίση; Αυτή η έρευνα υποστηρίζει ότι το εμπόδιο δεν είναι γνωστικό, αλλά μια βαθιά ριζωμένη συναισθηματική και δομική αποτυχία—το Πρωταρχικό Ρήγμα (Ψ)—που προκύπτει από την πολιτισμική αποξένωση του ανθρώπου από τους κύκλους της αποσύνθεσης.
Η πυρηνική ψυχολογική συνθήκη: υπαρξιακή ντροπή του να είσαι σάρκα, που πηγάζει από τη διπλή συνειδητοποίηση ότι παράγουμε και τελικά *θα γίνουμε* απόβλητα. Το Decarnis (⧭) απαιτεί ένα πολιτισμικό σύστημα άρνησης.
Η πολιτισμική αρχιτεκτονική (γλωσσική, χωρική, τελετουργική) που έχει σχεδιαστεί για να αποκρύπτει την αποσύνθεση και να επιβάλλει τον διαχωρισμό μεταξύ της ανθρώπινης ζωής και των φυσικών κύκλων. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το Λεξιλογικό Κενό () (σύγχυση της στείρας *Σκόνης* με το γόνιμο *Χώμα*) και τα σύγχρονα τελετουργικά ταφής.
Η επούλωση του ρήγματος απαιτεί μια Συναισθηματική Επιστημολογία Εισάγουμε την Εκλεπτυσμένη Γνώση ($\mathbf{\text{\textcurrency}\wr\text{\texttimes}}$)—μια δομημένη τελετουργική μεθοδολογία που συνθέτει τρεις τρόπους αλήθειας:
Αυτή η μεθοδολογία ελέγχεται μέσω της συμμετοχικής εγκατάστασης βιοτέχνης *Ο Βωμός των Σκουληκιών: Εξαγορά*—ενός Αντί-Λαβυρίνθου (⚭〄⤻) όπου οι συμμετέχοντες εναποθέτουν γραπτή ντροπή σε ένα ορατό σύστημα βερμικομπόστ πολλαπλών ειδών, καταναλώνοντας τελικά τροφή που καλλιεργείται από το αναγεννητικό χώμα. Αυτή η πράξη παρέχει την βιωματική αλήθεια του ανήκειν, καθιστώντας τη συναισθηματική μεταστροφή προϋπόθεση για τη συμπεριφορική αλλαγή.